ESTATUTOS E REGLAMENTO
Aquí poderás consultar e descargar en pdf os Estatutos de Agalure e outros documentos de interese sobre esta asociación.
REVISTA DA ASOCIACIÓN
Nesta sección podes consultar os exemplares en formato pdf das revistas editadas por Agalure.
PARADOXOS DA ADICCIÓN
1.- Paradoxos da Sorte: “Quen persegue a sorte faia correr diante de si” (que se traduciría tamén por: “dá mala sorte perseguir a sorte ou presumir de sorte.”)
2.- Paradoxo do Risco Engadido: “Quen se sabe protexido do risco reduce os seus esforzos de prudencia ou protección.”
3.- Paradoxo do Mentireiro. “O que estou a dicir é falso.”
4.- Paradoxo de Allais: “Mentres a xente prefire a certeza á incerteza, o ludópata inviste a selección.”
5.- Paradoxo da Huída: “Ante a evidencia das perdas, o ludópata opta polo máis difícil aínda: fuxir cara adiante, aumentando o risco.”
6.- Paradoxo do Filtro: “Ante os recordos, dáse prioridade exclusiva aos que gustan e non aos que desbasten, o que lle lanza máis ao xogo.”
7.- Paradoxo do Dobre Xogo: “Ante a perda nun xogo, o ludópata recorre a outro para aliviarse, aínda que ao final duplique as perdas.”
8.- Paradoxo de San Petersburgo: “O ludópata inviste no xogo máis cantidade e tempo do que ditan o sentido común e cálculo, dando tamén as costas a este paradoxo.”
9.- Paradoxo dos Iguais: “Ante a presenza de iguais, predomina no ludópata, sobre o seu sentimento de alivio polo efecto de complicidade que leva, o rexeitamento como potenciais competidores e usurpadores da súa fortuna.”
10.-Paradoxo de Transvasamento: “Que ninguén busque a alma do ludópata na súa contorna familiar, porque a trasladou ás súas máquinas do azar” (animismo versus deshumanización).
11.-Paradoxo da Abxección: “O sentimento de perdelo todo, de desesperación, fai ao ludópata darse un audaz auto-destrución (“de perdidos ao río”).
12.- Paradoxo da Soberbia fronte ao Castigo: “mentres para a xente o castigo da perda ou a vergoña pública resulta disuasorio, no ludópata é incentivador.”
13.- Paradoxo da Soidade: “a pretensión va de integración social exitosa do ludópata vese decepcionada por unha crecente, cruel e impenitente soidade.”
14.- Paradoxo da Regresión: “como toda a enerxía atencional lévalla o xogo, o resto das obrigacións queda desactivado no cerebro, regresando a etapas primordiais do desenvolvemento persoal onde non hai nin obrigacións nin intereses culturais perturbadores alleos.”
15.- Paradoxo do Eterno Presente: “o ludópata xoga co tempo como tamén o tempo xoga co. Mentres o ludópata exclúe da súa conciencia o pasado e desenténdese do futuro, como mecanismo de evasión o eterno presente no que se instala lle bambolea entre o pracer e o exterminio.”
Unha das medidas que pode tomar unha persoa que recoñece a súa adicción ao xogo, é a solicitude de incorporación ao Rexistro de Interdicciones do Ministerio de Facenda e Administracións Públicas. Unha vez aprobada esta solicitude, é a propia administración e as empresas as que impedirán o acceso ás salas físicas ou portais en internet onde se leve a cabo o xogo.
Se desexa saber máis sobre a autoprohibición ou iniciar o proceso para tomar esta medida PREME AQUÍ.